بیانیه‌نویسی زنجیره‌ای بنویسید مذاکره، بخوانید تسلیم!
برخی مدعیان اصلاحات به شکل مبهم و بی‌معنا با کلمه «مذاکره» بازی می‌کنند و خواستار تغییر سیاست نظام می‌شوند! این رفتار منافقانه است.
به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: برخی مدعیان اصلاحات صداقت و شجاعت آن را ندارند که کج‌رفتاری آمریکا در هفت‌بار مذاکره در طول چهار دهه گذشته و پنج دور مذاکره طی چند ماه گذشته را محکوم کنند اما به شکل مبهم و بی‌معنا با کلمه «مذاکره» بازی می‌کنند و خواستار تغییر سیاست نظام می‌شوند! این رفتار منافقانه است.
روزنامه جوان در نقد رفتار این طیف طفیلی آمریکا نوشت: بعد از بیانیه پنج نفره اولیه با محوریت نرگس محمدی و بیانیه پارادایمی ۱۸۰ نفره و ۷۰۰ نفره، بیانیه‌های فردی موسوی و…، نامه‌ای با عنوان رئیس جبهه اصلاحات خطاب به پزشکیان صادر شد. بیانیه و مواضع جبهه اصلاحات عمدتاً توسط بخش سکولار نوشته می‌شود. همان کسانی که حوادث ۱۴۰۱ را ستودند.
اما سؤال این است که اکنون چه‌خبر شده که این زنجیره بیانیه و نامه صادر می‌شود؟ فی‌المجلس چه اتفاقی افتاده است؟ فضای امروز و شأن نزول زمانی این مواضع، متأثر از جنگ صهیونیست‌ها و آمریکا با ما است. در نامه جبهه اصلاحات (که توهین به پزشکیان از سر و روی نامه می‌بارد) آمده است که در آینده سه وضعیت محتمل است: اول شروع مجدد جنگ. ۲- ادامه نه جنگ و نه صلح و محاصره اقتصادی و در وضعیت سوم که در واقع راه‌حل برون‌رفت از دو گزاره قبلی است، آمده است: «تجدیدنظر در سیاست‌های گذشته و اتخاذ راهبرد توسعه همه‌جانبه و تعامل سازنده با جهان به‌جای راهبرد ستیز و بقا که خروج ایران از انزوا و توسعه و پیشرفت و سربلندی ایران را در پی خواهد داشت».
نکته مهم در این نامه و بیانیه‌های دیگر به کارگیری ادبیات کلی‌گویانه بدون ورود به جزئیاتی است که خودشان را گرفتار می‌کند. آنچه به صورت کثیف بیان می‌شود «مقصرسازی» نظام در هر صورت است، چرا از نظام نمی‌خواهند طبق قوانین بین‌المللی حرکت کند؟ چون آنچه آمریکا می‌خواهد فراتر از قوانین بین‌المللی است. «تجدیدنظر در سیاست گذشته» را باز نمی‌کنند، یعنی جرئت نمی‌کنند بگویند هسته‌ای نمی‌خواهیم و موشکی را بی‌خیال شوید (علت دو بند اول) اصرار نظام به حق هسته‌ای صلح‌آمیز و قدرت بازدارنده موشکی را «راهبرد ستیز» معنا می‌کنند. این مردانگی را ندارند که پاسخ دهند در این ۴۶ سال ما چه ستیزی با سه کشور اروپایی داشته‌ایم، چه ظلمی به آنان کرده‌ایم؟ چرا باصراحت نمی‌گویند خواسته‌های آمریکا مشخص است، تمکین کنید؟ و…، چون جرئت و جسارت و صراحت ندارند.
اگر از این جماعت بپرسید غنی‌سازی صلح‌آمیز را رها کنیم یا موشک نداشته باشیم، می‌گویند خیر. بعد سؤال می‌کنی که اگر مذاکره یعنی معامله چه چیزی باید بدهیم؟ می‌دانید آمریکا چه می‌خواهد؟ اینجا دیگر ادامه نمی‌دهند و در لاک نفاق فرو می‌روند.
در بند هفتم نامه آمده است: «لزوم مذاکره همه‌جانبه با آمریکا»، اما می‌دانند آمریکا چه می‌خواهد. حاضر نیستند بگویند ما نسخه تسلیم را تجویز می‌کنیم. با کلی‌گویی و کلمه مذاکره، کاسبی می‌کنند و وارد بخش عملیات مذاکره نمی‌شوند و این‌گونه همیشه قهرمان صحنه‌اند. هفت دور مذاکره در این ۴۶ سال با آمریکا و پنج دور مذاکره دولت پزشکیان را دیده‌اند، اما چرا راضی نمی‌شوند و آمریکا را مقصر نمی‌دانند و چرا حاضر نیستند بگویند ما که به قوانین بین‌المللی پایبند هستیم و مذاکره هم می‌کنیم، بقیه‌اش زیاده‌خواهی است که باید بایستیم؟ یکی از این جماعت گفته است: «تا ما را درون قدرت راه نمی‌دهند همین بازی را ادامه می‌دهیم.».
این جماعت مرد آن نیستند که بگویند تسلیم شویم. وقتی مطالبات آمریکا را دقیق می‌دانند و به نظام حمله می‌کنند، فقط نسخه‌شان تسلیم است. اما صرفاً با کلمه مذاکره بازی می‌کنند و خود را می‌فریبند. نسخه ما مذاکره برای حل مسائل مردم با حفظ حقوق شناخته‌شده قانونی است.
