به گزارش خبرگزاری صدا و سیما به نقل از ساینس دیلی، این مطالعه که با بهره‌گیری از داده‌های پروژه ملی RECOVER انجام شده، نشان می‌دهد که شرایط اجتماعی افراد تأثیر مستقیمی بر احتمال بروز علائم مزمن و ماندگار پس از ابتلا به ویروس کرونا دارد.

به گفته دکتر کندیس فلدمن، متخصص روماتولوژی و التهاب در بیمارستان بریگهام و نویسنده ارشد این پژوهش، «در طول همه‌گیری کووید-۱۹، به‌وضوح دیدیم که عوامل اجتماعی نقشی تعیین‌کننده در میزان ابتلا، شدت بیماری و مرگ‌ومیر ایفا می‌کنند. حالا می‌خواستیم بدانیم آیا همین عوامل در علائم بلندمدت کووید نیز نقش دارند یا نه.»

این مطالعه بر روی بیش از ۳۷۰۰ نفر از شرکت‌کنندگان بزرگسال پروژه RECOVER انجام شده که در زمان شیوع سویه اومیکرون به ویروس SARS-CoV-2 مبتلا شده و سپس طی شش ماه نظرسنجی‌های مرتبط با شرایط اجتماعی و علائم کووید طولانی را تکمیل کرده‌اند. این افراد از ۳۳ ایالت آمریکا، واشنگتن دی‌سی و پورتوریکو انتخاب شده‌اند و بازه زمانی ورود آن‌ها به مطالعه از اکتبر ۲۰۲۱ تا نوامبر ۲۰۲۳ بوده است.

محققان در این بررسی، چهار مؤلفه کلیدی اجتماعی را با پرسشنامه‌های معتبر سنجیده‌اند که عبارتند از بی ثباتی اقتصادی، موانع زبانی و تحصیلی، دشواری در دسترسی و کیفیت مراقبت‌های سلامت و کمبود حمایت اجتماعی و جامعه‌محور.

همچنین، داده‌های ناحیه‌ای از جمله تراکم جمعیت در مناطق مسکونی با استفاده از کد پستی مورد بررسی قرار گرفته است.

با درنظر گرفتن متغیرهایی همچون شدت بیماری اولیه (براساس بستری شدن)، وضعیت واکسیناسیون، سن، جنس، نژاد و بارداری، مشخص شد که تقریباً تمام عوامل اجتماعی ذکرشده با افزایش قابل‌توجه احتمال ابتلا به کووید طولانی همراه هستند.

نکته قابل‌توجه آن‌که هرچه تعداد عوامل اجتماعی در یک فرد بیشتر باشد، خطر ابتلا نیز بیشتر خواهد بود. همچنین، زندگی در مناطق با تراکم بالای خانوار نیز خطر را افزایش می‌دهد.

دکتر الیزابت کارلسون، نویسنده ارشد مقاله و متخصص ایمنی و التهاب در بیمارستان بریگهام می‌گوید: «هرچند نرخ ابتلا به کووید کاهش یافته، اما کووید طولانی یک بیماری مزمن است که هنوز بسیاری از افراد با آن دست‌وپنجه نرم می‌کنند. همانند سایر بیماری‌های مزمن، محیط اجتماعی افراد نقش مهمی در خطر ابتلا دارد و هرگونه مداخله مؤثر، باید به این جنبه‌ها توجه ویژه‌ای داشته باشد.»